Πρόσωπα
Μέσα από το κατάφωρο ταλέντο του, τους πειραματισμούς και τις παγιωμένες πεποιθήσεις του, γεννιούνται συγκλονιστικές μορφές, γνώριμες, καθημερινές και απροσποίητες, όπου κυρίαρχο είναι το βλέμμα, ένας ομφάλιος λώρος γης και ουρανού, που σε διαπερνά, σε καθηλώνει, σ’ εξαγνίζει, σε εκτοξεύει επαγωγικά στην εξερεύνηση της ετερότητας, των νόμων της ζωής, του τώρα και του πάντα. Βλέμμα αγάπης, βιοπάλης, καρτερίας κι απύθμενης πνευματικότητας!
Πρόσωπα καθημερινά ή μπορεί και όχι. Αποκαμωμένα, Απελπισμένα, Αινιγματικά. Πρόσωπα θλιμμένα-ή μπορεί και να στέρεψε η λύπη και να απόμεινε μόνο η πίκρα. Πένθιμα; Ή απλά εγκλωβισμένα, καταπονημένα από την αέναη προσπάθεια να αντέξουν, να επιβιώσουν, να υπάρξουν. Αδιέξοδα; Όχι αδιέξοδα, ποτέ! Πρόσωπα πάνω από όλα δικά μας, είμαστε εμείς, γι αυτό ίσως και να μας τρομάζουν, επειδή μας είναι τόσο οικεία. Για αυτό αντί να μας γεμίσουν θλίψη, μας μεταδίδουν ενέργεια, ένα απαράμιλλο κουράγιο.
Τα επιλεγμένα χρώματα προκαλούν σε εμβάθυνση, σε θέαση εσωτερική που ανακαλύπτει ένα αναβλύζον φως. Διάχυτη μια απόκοσμη διάσταση στις μορφές για να αναδειχθεί ο «προσωπικός, ατομικός κόσμος». Η μέθεξη με το «ωραίο» συμφύρεται με τον προβληματισμό και το απόκρυφο, το «πίσω» από τον καθρέφτη των ματιών.
